Monday 23 July 2012

अजाबरावची ठसन


    

''बोलो भय्या.. क्या होना?''

''सायकल होना भाडेसे''

'क्या नाम है तुम्हारा?'

''अजाबराव''

''कहां रहते?''

''बोंदरखेड''

''पहचान?''

''म्हणजे?''

''तुम्हारा कौन पहचान का है?''

''भौत है.. आमदार, खासदार वयखते मेरेकू''

''दर्यापूर में कौन पहचान का है?''

''भौत है, डांगे मास्तर है.. हमारे गावके लालाकी अडत है दर्यापूर में''

''उनको लाव यहा''

''क्या बोलते राज्या.. टप्परशाप सायकल के वास्ते कोई आयेंगा क्या?''

''बगर पहचान के सायकल नही मिलती''

''म्हणजे मी चोट्टा दिसतो काय तुले?''

''वैसी बात नही भय्या''

''तीन पैशाच्या सायकलसाठी वयख मांगून राह्यला.. भरोसा नाही काय? फेक तिकडे तुही सायकल.. चाललो मी..''

''काय झालं अजाबराव.. काहून काताहून राह्यले?''

''मले वयख मांगून राह्यला ससरीचा''

''कोन?''

''तो सायकलवाला, मी भाडय़ानं सायकल मागाले गेलो.. तो म्हणते वयख सांगा? त्याले काय मालूम.. शरद पवारशी वयख हाय या पठ्ठय़ाची, अजाबराव म्हणता घंटा लागते''

''सायकल कायले पाह्यजे तुमाले?''

''अरे मी त्याले सांगून राह्यलोकी मी बोंदरखेडचा अजाबराव आहो, गावातून अँटोनं दर्यापुरात आलो, मले कमालपुरले जायाचं हाय.. नऊची एसटी हाय.. स्टॅण्डवर बसल्यापेक्षा मले वाटलं मेडिकलच्या दुकानातून गोया आनाव.. दुकान स्टॅण्डपासून दूर हाये म्हणून मी सायकल घेऊन चाललो होतो, पण तो म्हणते वरख सांगा?''

''बरोबर हाय त्याचं.. वयख शिवाय सायकल भेटत नाही दर्यापुरात''

''अबे पण मानसाले काही किंमत असते की नाही श्यामराव.. तीन पैशाच्या सायकलसाठी वयख कायले पाह्यजे? अशा डंगर्‍या सायकली माझ्या घरी खतावर पळेल हायेत, मले वयख मांगते ससरीचा.. मी सारी दुनिया हिंडलो, पण मले आजून कोनं वयख मागितली नाही.. आमदार, खासदार मले रामराम करतात.. अन् हा खोक्यातला मले वयख मागून राह्यला''

''सायकल चोरी जातात म्हणून तो वयख मागते''

''अबे मी चोट्टा दिसून राह्यलो काय? दुकानातून गोया आणत होतो अन् त्याची सायकल वापस करत होतो, तेवढा त्याले भरोसा नाही, अशा सतरा सायकली एका दिवसात इकत घेतो.. तो काय समजला मले? अजाबराव म्हणता घंटा लागते, तू काय वयख मागतं म्हणा.. खुद्द मुख्यमंत्री माझ्या घरी येऊन गेले''

''कधी हो?''

''माह्य घर पुरात वाहून गेलं होतं त्यासाली सव्र्हे कराले आले होते.. अन् तो मले वयख..''

''कुठं चालले तुम्ही?''

''मी कमालपुरले चाललो, भासीचे फायनल हाये..''

''इथून नऊची गाडी हाये''

''मग इथी कायले बडबड करून राह्यले? एसटी पाहून घ्या''

''एसटी कुठं लागते?''

''चौकशी ऑफिसले विचारा''

''चौकशी ऑफिसात विचारतो.. आपल्याले कोनाचा भेव हाय काय? ओ साहेब.. शुक शुक.. इकडे पाहा आगुदर''

''बोला?''

''कमालपूरची गाडी कधी लागते?''

''आताच गेली पाच मिनिटे झाले''

''ऑ?, अशी कशी गेली?''

''नऊचा टाइम असते तिचा.. आज राइट टाइम गेली''

''त्या रोजी एक घंटा लेट गेलती अन् आज कशी राइट गेली?''

''आजकाल राइट टाइम सुटतात गाडय़ा''

''अरे पण मी इथीच होतो ना.. मले आवाज द्या लागत होता.. प्रायव्हेट गाडय़ावाले कसे आवाज देतात? भोंग्यातून आऊट करा लागत होतं''

''भोंगा बंद आहे''

''दुसरी गाडी किती वाजता आहे?''

''पाच वाजता''

''घ्या दाबून.. आता आली किती घोये खोसी? मले अर्जट जायाचं हायं.. त्या गावात अँटो जात नाही''

''त्याले मी काय करू?''

''तुम्ही गाडी लवकर कशी सोडली?''

''लवकर नाही.. राइट टाइम गेली''

''अशी कशी गेली? नाही ताहा दोन दोन घंटे लेट करता.. अन् आज कशी राइट गेली?''

''बोर्डावर नऊचा टाइम आहे.. वाचून घ्या..''

''ते सांगू नका.. मले वाचता येत नाही काय? अळानी समजले काय?''

''तुम्ही एवढे बॅलिस्टर आहात मंग मगापासून हुज्जत कायले करून राह्यले?''

''हुज्जत कोन करून राह्यलं? मी तुमाले एवढेच इचारून राह्यलो की गाडी गेली कशी?''

''राइट टाइम गेली''

''काहून गेली?''

''तुम्ही फुटा इथून.. डोकं खाऊ नका''

''काहून फुटा? फुकटचा पगार घेता काय?''

''हे पाहा.. जास्त बकबक करू नका.. मॅनेजरजवळ कम्पलेंड करा''

''मी मंर्त्यालोक जातो, मले झांगो समजले काय? आता फोन करतो तं पाच गाडय़ा बलावतो.. अजाबराव म्हणता घंटा लागते.''

''मंग बलावा.. तोंड कायले वासून राह्यले.. चला निघा इथून''

''ओ साहेब.. शिल्लक बोलू नका''

''जाय.. लय पाह्यले तुह्यासारखे''

''म्याही लय पाह्यले.. फेक तुही एसटी.. तुह्या एसटीच्या भरोसावर नाई मी.. अशा सतरा एसटय़ा इकत घेतो.. तुले काय वाटते? ह्या पठ्ठय़ा पैदल जाईन कमालपुरले.. हा चाललो पैदल.. मले असा तसा समजला काय? अजाबराव म्हणता घंटा लागते''

(लेखक हे नामवंत वर्‍हाडी कथाकार आहेत.)

भ्रमणध्वनी : 9561226572

No comments:

Post a Comment